Svetosavlje – put koji vodi u Život

Vekovima naš narod slavi i proslavlja Svetog Savu. Ono što slavimo i proslavljamo mi uspomenom oprisutnjujemo i oživljavamo. Ta nas uspomena podseća, uobličava i povezuje.  Pokazuje nam put i pravac – odakle smo krenuli, gde smo, gde i kakvi mi treba da budemo. Slaveći ovog svetilnika i utvrditelja naše Crkve, Prosvete i Države, mi se ponovo orijentišemo na istorijskoj i svesvetskoj pozornici. Svezavši svoj identitet Hristom i upodobivši svoje lice Obrazu Hristovom, najmlađi Nemanjin sin Sava Nemanjić nas vodi putem Hrista u život večni i Carstvo Nebesko. Taj put je put sazrevanja i prosvećivanja našeg naroda do njegovog istorijskog i duhovnog punoletstva ovenčanog Hristom, Put koji vodi u Život, ta filosofija Života, kako je naslovio Ava Justin – to mi danas zovemo Svetosavljem.

Svetosavlje je ikona ovaploćene božanske ljubavi koja daje smisao i dušu Savinom propovedničkom i prosvetiteljskom svetom delu – ohristovljenju svoga roda i naroda.Na taj način je pravoslavno Svetosavlje postalo suština istorijskog opstanka srpskog naroda, slaveći Svetog Savu slavimo radost svog trajanja i kličemo učitelju najviših vrednosti koje potvrđuju jedan narod koji rađa svece.

avlje  – Ono prvo i najvažnije što nam je Sveti Sava dao i preneo jeste živo prisustvo Božije u narodu koji živi po zapovestima Božijim i neprestano Bogu služi i učestvuje na svetoj Liturgiji. Nju nam je on utvrdio na bogoslužbenom jeziku našeg naroda, držeći da je liturgijski etos suština hrišćanskog identiteta i preduslov sjedinjenja sa Hristom. Prosvećujući naroda i učeći nas da je držanje zapovesti Božijih, aktivan bogoslužbeni život i uzvišeni hrišćanski moral,blagoslovu i zalogu budućnosti. Savine reči gromko odjekuju kroz vekove: Ako sačuvate (zapovesti Božije), bićete blaženi od Boga u vekove vi koji ste primili veru Božiju i sačuvali je u čistoti“,

Sva naša stradanja, lutanja i otpadanja pre svega su posledica kidanja odnosa ljubavi sa Bogom našim, a samim tim i sa njegovim ravnoapostolnim arhijerejem i pastirom Savom. Jedino se Evharistijom (Pričešćem) možemo u potpunosti poistovetiti sa Hristom i sa svetima Njegovim. Naš identitet duboko je vezan za Hrišćanstvo, koje je vera prosvećenih, a najpre za svetu Liturgiju.Ukoliko se od nje odvojimo, izdvajamo se od Gospoda Isusa Hrista, temelja i izvora naših života, odvajmo se od Svetosavlja, najvažnije škole života.

Uzroci mnogih nesreća kroz je  prolazio i prolazi naš narodsu otuđenost od Boga i Liturgije kao živog sećanja na Sina Božijeg, Boga ljubavi i sabornosti, a to znači i otuđenost od Svetosavlja.

Osnov napretka jednog društva, odnosno zajednice, jeste međusobna ljubav. Jer Hristos  zapoveda upravo ljubav prema drugima: o ljubavi vise sav zakon i proroci.  Kriza koju danas proživljava naše društvo, upravo kroz život i delo Svetoga Save dobijaju svoj potpuni smisao. Svaka je kriza u stvari šansa za preobražaj, za ispovest i pokajanje.

Svetosavlje je upravo, vekovima pravoslavni doživljaj Srbina, Pravoslavlje izraslo na plodnoj zemlji Srbiji, gde jene samo Srbin Srbinu bližnji i brat, nego po rečima Gospodnjim i svaki koji tvori volju i zapovesti Božije. Gde niko nikom nije krvnik ni stranac. Svetosavska Srbija je zemlja koja se meri duhovnim dobrima i vrlinama, neprolaznim delima i podvizima onih koji u njoj žive, kojima je ona mati. Iznad svega je Svetosavlje put koji vodi u život, u večni život u Hristu. Ne može se sveti Sava praznovati i slaviti bez Hrista. Sveti Sava je Hristov učenik i apostol, a naš učitelj i prosvetitelj, zato naše škole i cela Srbija Savindan praznuje prvenstvenoLiturgijom i krsnom slavom, a zatim i akademijama, priredbama i recitovanjima.

Sveti Sava bio naš najveći prosvetitelj, pravnik, i državnik, a najpre i iznad svega je bioapostol Hristov i sluga Božiji, propovednik i otac svome narodu. Iz njegove vere i nesebičnog pravoslavnog monaškog podviga su se crpila i njegova vaspitna, obrazovna, pravna, medicinska i mnoga druga dostignuća, kojima odajemo priznanja i poštovanje u svim ovim vekovima. Njemu uznosimo molitve i kličemo: ,,svetitelju Savo, moli Boga za nas grešne“.